Στην απέραντη έκταση της Δυτικής Αυστραλίας, όπου ο καυτός ήλιος κυριαρχεί στο τοπίο και η βροχόπτωση παραμένει σπάνια, η αστική ανάπτυξη συνεχίζει να ανθίζει. Η πρόκληση της κάλυψης των αναγκών των κατοίκων σε νερό έχει καταστεί κρίσιμο ζήτημα για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Το Περθ, η πρωτεύουσα της πολιτείας, έχει υιοθετήσει μια καινοτόμο λύση—την αφαλάτωση θαλασσινού νερού—μετατρέποντας τον απέραντο Ινδικό Ωκεανό σε μια ατελείωτη πηγή γλυκού νερού.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, σχεδόν το ήμισυ της υδροδότησης του Περθ προέρχεται από μονάδες αφαλάτωσης. Αυτή η τεχνολογία έχει απελευθερώσει την πόλη από την εξάρτησή της από τη βροχόπτωση, παρέχοντας μια αξιόπιστη πηγή νερού, καθώς η παραδοσιακή αποθήκευση σε δεξαμενές γίνεται όλο και πιο δύσκολη εν μέσω της μείωσης των βροχοπτώσεων και των αυξανόμενων απαιτήσεων του πληθυσμού.

Στον πυρήνα της, η αφαλάτωση απομακρύνει το αλάτι και τις ακαθαρσίες από το θαλασσινό νερό για την παραγωγή πόσιμου γλυκού νερού. Οι μονάδες του Περθ χρησιμοποιούν μια διαδικασία που ονομάζεται αντίστροφη όσμωση, η οποία περιλαμβάνει τέσσερα βασικά βήματα:

1. Εισαγωγή και Προεπεξεργασία: Το θαλασσινό νερό αντλείται από τον Ινδικό Ωκεανό και φιλτράρεται για την απομάκρυνση σωματιδίων όπως άμμος και φύκια.
2. Διήθηση με Μεμβράνη Αντίστροφης Όσμωσης: Το προεπεξεργασμένο νερό αναγκάζεται να περάσει μέσα από ημιπερατές μεμβράνες υπό υψηλή πίεση, επιτρέποντας μόνο στα μόρια του νερού να περάσουν, ενώ εμποδίζουν τα άλατα και τους ρύπους.
3. Μετα-Επεξεργασία: Το καθαρισμένο νερό επαναμεταλλώνεται και εξισορροπείται το pH για να πληροί τα πρότυπα πόσιμου νερού.
4. Διάθεση Άλμης: Το συμπυκνωμένο διάλυμα αλατιού επιστρέφεται προσεκτικά στον ωκεανό μέσω διαχυτών που έχουν σχεδιαστεί για την ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Ενώ η αφαλάτωση επιλύει την λειψυδρία, συνοδεύεται από σημαντικό ενεργειακό κόστος—τέσσερις φορές περισσότερο από την εξαγωγή υπόγειων υδάτων και σαράντα φορές περισσότερο από το νερό των δεξαμενών. Οι αρχές υδάτων του Περθ εφαρμόζουν μέτρα για τη μείωση αυτού του αποτυπώματος μέσω της βελτιστοποίησης της διαδικασίας, της ενσωμάτωσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και αυστηρών πρωτοκόλλων διάθεσης άλμης.

Πριν δεσμευτεί στην αφαλάτωση, το Περθ αξιολόγησε άλλες επιλογές:

• Οι πρόσθετες δεξαμενές αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές με τη μείωση των βροχοπτώσεων
• Τα έργα μεταφοράς νερού από τον Βορρά ήταν απαγορευτικά από άποψη κόστους και περιβαλλοντικά επιζήμια
• Η σπορά νεφών έδειξε περιορισμένη αποτελεσματικότητα στο κλίμα της Αυστραλίας

Η αφαλάτωση αναδείχθηκε ως η πιο αξιόπιστη λύση, ανεξάρτητα από τα καιρικά φαινόμενα.

Η πόλη λειτουργεί επί του παρόντος δύο μεγάλες μονάδες:

• Μονάδα Kwinana: Λειτουργεί από το 2006, προμηθεύει το 15% του νερού του Περθ
• Νότια Μονάδα Θαλασσινού Νερού: Άνοιξε το 2011, παρέχει το 30% των αναγκών της πόλης

Μια τρίτη εγκατάσταση στο Alkimos, που ενσωματώνει προηγμένη τεχνολογία εξοικονόμησης ενέργειας, βρίσκεται υπό ανάπτυξη.

Περιοχές με λειψυδρία σε όλο τον κόσμο υιοθετούν παρόμοιες λύσεις:

• Η Μέση Ανατολή ηγείται στην ικανότητα αφαλάτωσης
• Τα μεσογειακά έθνη καταπολεμούν την ξηρασία με μονάδες θαλασσινού νερού
• Η Καλιφόρνια επεκτείνει τις υποδομές αφαλάτωσης
• Η Κίνα αναπτύσσει παράκτια έργα αφαλάτωσης

Οι προκλήσεις παραμένουν στη μείωση του κόστους, την προστασία του περιβάλλοντος και την αποδοχή από το κοινό.

Βασικά συμπεράσματα από την επιτυχία της Δυτικής Αυστραλίας περιλαμβάνουν:

• Διαφοροποιημένες στρατηγικές προμήθειας νερού
• Συνεχής τεχνολογική βελτίωση
• Προγράμματα συμμετοχής της κοινότητας
• Αυστηρή περιβαλλοντική παρακολούθηση

Καθώς η κλιματική αλλαγή εντείνει την λειψυδρία παγκοσμίως, το μοντέλο του Περθ δείχνει πώς η καινοτομία και ο προσεκτικός σχεδιασμός μπορούν να εξασφαλίσουν βιώσιμες προμήθειες νερού για τους αυξανόμενους αστικούς πληθυσμούς.